Rouwkaart maken: tips en suggesties

1. Verdrietig, maar dankbaar voor alles wat zij in haar zorgzaam leven voor ons heeft betekend, hebben wij afscheid moeten nemen van onze lieve
2. Na een arbeidzaam en vreugdevol leven is van ons heengegaan mijn man
3. Heel rustig is van ons heengegaan onze onvergetelijke en lieve
4. Met innig leedwezen geven wij u kennis van het overlijden van onze zo zorgzame en liefdevolle moeder en grootmoeder
5. Verdrietig, maar dankbaar dat zij ondanks alles toch van het leven heeft weten te genieten, hebben wij afscheid moeten nemen van onze allerliefste moeder en schoonmoeder
6. Op … overleed, na een bewogen leven vol strijd, mijn zuster
7. Bedroefd, maar met een gevoel van grote dankbaarheid dat wij haar zo lang mochten behouden, geven wij u kennis van het overlijden van onze moeder
8. Vreedzaam, vol liefde afscheid nemend van allen die hem omringden, is van ons heengegaan
9. Na de jaren van schemer van haar versluierde geest, met de troost van een liefdevolle
10. verzorging, is onze moeder … in vrede en vertrouwen overleden
11. Met groot verdriet geven wij kennis dat in de leeftijd van bijna … jaar op … is overleden
12. Met verdriet in ons hart, maar wel in grote dankbaarheid voor wat wij samen mochten
13. beleven, hebben wij afscheid moeten nemen van mijn lieve vrouw, onze onvergetelijke moeder en oma
14. Bedroefd, maar gesteund door onuitwisbare herinneringen, delen wij u mee dat te midden van hen die hem lief waren, is overleden mijn lieve zorgzame man en onze fantastische vader.
15. Met groot verdriet, maar ook vervuld van mooie herinneringen, delen wij u mee dat na een veelbewogen leven van ons afscheid heeft genomen mijn lieve vrouw en onze fantastische moeder
16. Met groot verdriet, maar ook vervuld van dankbaarheid voor alles wat zij voor ons heeft betekend, laten wij weten dat van ons is heengegaan onze lieve
17. Na een leven van toewijding en zorg voor allen die haar lief waren, geven wij kennis van het overlijden van onze lieve
18. Toch nog onverwacht moeten wij in liefde afscheid nemen van onze zorgzame
19. Na een lang en zorgzaam leven is overleden onze lieve moeder, oma en overoma
20. Verdrietig laten wij weten dat, na een leven vol liefde en zorg, op … is overleden mijn lieve vrouw, onze zorgzame moeder en oma
21. Met liefde heb je voor ons geleefd en gezorgd. Nu moeten we met veel verdriet afscheid nemen van mijn innig geliefde man en onze lieve, zorgzame vader en opa
22. Dankbaar dat wij hem zo lang in ons midden mochten hebben, geven wij kennis van het overlijden van mijn lieve man, onze vader, groot- en overgrootvader
23. Wij zijn dankbaar voor het leven van onze moeder, één uit duizenden. Zij heeft velen goedgedaan.
24. In de leeftijd van … jaar is zij nu van ons heengegaan.
25. Ontzettend dankbaar voor wat hij voor ons heeft betekend, is rustig en waardig heengegaan onze lieve en zorgzame vader en opa  Na een fijn leven namen wij afscheid van mijn lieve man, onze zorgzame vader en opa
26. Op  oktober  is na een lang en gelukkig leven rustig overleden onze lieve
27. In de avond van  oktober  is in alle rust en stilte van ons heengegaan mijn levensgezel
28. Tot ons groot verdriet is uit ons leven genomen onze allerliefste
29. Zo intens als de kracht van de zon, die in het voorjaar de bloemen doet ontluiken, zo intens is ons verdriet bij het overlijden van onze lieve
30. Na een intensief en zeker voor ,,het gezin’’ zorgzaam leven moeten wij, verdrietig maar voor haar toch opgelucht, afscheid nemen van onze
31. Onze lieve en dappere … is op zaterdag  oktober  van ons heengegaan
32. Vandaag,  oktober , is fluisterstil van ons weggeglipt
33. Verzoend met de gedachte dat aan haar leven een eind was gekomen, is in de nacht van vrijdag op zaterdag in alle rust overleden onze
34. Na een welbesteed leven is op … -jarige leeftijd overleden
35. Diep bewogen hebben wij afscheid genomen van onze innig geliefde, dappere
36. In dit vertrouwen is heengegaan mijn 
37. Dankbaar voor alle liefde en humor die zij ons tot het eind heeft gegeven, hebben wij bij het aanbreken van een nieuwe dag afscheid genomen van
38. Na een arbeidzaam leven van eenvoud en goedheid voor ons en allen die hem kenden, ging van ons heen
39. Na een jaar van strijd tegen een slopende ziekte en na vele dappere ondergane behandelingen, is nu toch overleden
40. Omdat wij dankbaar zijn voor al zijn liefde en zorgen gedurende een lang leven, zijn wij nu verdrietig dat van ons is heengegaan
41. Onze lieve mama, oma en overgrootoma …, sinds  januari  weduwe van …, is ingeslapen. Haar liefde voor de dingen die het leven mooi maken heeft ze aan ons doorgegeven.
42. Niet onverwacht maar wel veel te vroeg, is onze allerliefste pap en opa overleden.
43. Lieve paps, voor ons ben je onvoorwaardelijke liefde en aandacht. Daar heb je ons mee omringd en gevormd. Zo blijf je in ons en je kleinkinderen voortleven, voor altijd.
44. Met liefde en respect gedenken wij het bijzondere leven van 
45. In een leven vol liefde heeft afscheid van ons genomen onze lieve
46. In liefde en vrede is van ons heengegaan 
47. Tot het einde toe van het leven genietend en plannen makend voor de nabije toekomst, is in de vroege morgen van  oktober in zijn slaap van ons heengegaan mijn lieve, zeer zorgzame man, onze dierbare vader en opa
48. Onze unieke vader en opa is heengegaan. Wij zijn verbijsterd en bedroefd, maar hij zal altijd bij ons blijven door de onuitwisbare indruk die hij achterlaat.
49. Een markante, inspirerende persoonlijkheid is na een rijk en vol leven van ons heengegaan. Wat zullen we hem missen.
50. Mijn lieve man, onze vader en opa uit duizenden heeft ons moeten verlaten. Hij was er altijd voor iedereen.
51. Een goed mens, een levensgenieter, mijn trouwe maatje door dik en dun, onze lieve vader heeft ons te vroeg verlaten.
52. Het is goed. We zijn er, ga maar. Wees gerust, je blijft altijd bij ons.

1. Verslagen om het gemis, maar getroost door de wetenschap dat hij nu voor altijd geborgen is in de handen van zijn HEERE en Heiland, delen wij u mede dat is ontslapen mijn innig geliefde man, onze onvergetelijke vader
2. Heden behaagde het de HEERE om op Zijn tijd en wijze tot Zich te nemen Zijn kind, onze vader en grootvader
3. Met dank aan God voor alles wat Hij ons in haar heeft gegeven, maar intens verdrietig om het gemis, delen wij u mede dat heden door de HEERE van onze zijde is weggenomen onze geliefde en altijd zorgende ma
4. Heden is ontslapen in de volle zekerheid des Geloofs onze geliefde moeder
5. Heden is, in de volle zekerheid des geloofs, door de HEERE tot Zich genomen onze geliefde broer, zwager en oom
6. Bedroefd, maar dankbaar dat een verder lijden hem bespaard is gebleven, delen wij u mede dat, voorzien van het H. Sacrament der Zieken, heden van ons is heengegaan mijn lieve man, onze zorgzame vader en grootvader
7. Nadat zij de laatste jaren steeds meer in zichzelf ging leven en daardoor ook gelukkige momenten mocht herbeleven, is in vertrouwen op de HEERE op … -jarige leeftijd ontslapen, onze lieve zuster, schoonzuster en tante
8. Dankbaar voor al hetgeen zij ons heeft meegegeven en nagelaten, delen wij u mede dat in de verwachting van haar HEERE is ontslapen onze moeder
9. Bedroefd en verslagen, maar intens dankbaar dat een verder lijden hem bespaard is gebleven en in de overtuiging dat hij nu door zijn Hemelse Vader is opgenomen in Heerlijkheid, geven wij u kennis van het heengaan
10. Opgenomen in Gods Heerlijkheid mijn man, onze vader en opa
11. Na enkele maanden liefdevol verzorgd te zijn geweest in Amaris Voor Anker, is tot ons groot verdriet overleden
12. Teruggekeerd naar zijn Schepper, mijn lieve man, onze vader en opa
13. Met droefheid moeten wij u mededelen dat, na een liefdevolle en zorgzame opvang in het Woon- en zorgcentrum De Bolder, door de HEERE van onze zijde is weggenomen
14. Op … -jarige leeftijd is, na een liefdevolle verzorging en verpleging in Verpleeghuis Naarderheem, rustig ingeslapen
15. Heden is gestorven in de hoop op de Vrede bij onze dierbare Heiland Jezus Christus, onze tante en oudtante
16. Na een kortstondige ziekte is door de HEERE tot Zich genomen mijn lieve man, onze zorgzame vader en opa
17. In vertrouwen op haar Heer en Heiland is op maandagmiddag  oktober  rustig ingeslapen onze lieve moeder, groot- en overgrootmoeder
18. Op  augustus  riep God … tot leven. Vandaag,  oktober  haalde Hij haar thuis. Wij geven haar uit handen en leggen haar neer in de aarde, in de handen van de levende God.
19. In de volle zekerheid des geloofs is in zijn Heer en Heiland ontslapen onze lieve man, vader en opa
20. In Gods ontferming opgenomen onze lieve moeder en oma
21. De zorgzame handen van onze lieve moeder zijn voor de laatste reis gevouwen.
22. Aan Gods Genade vertrouwen wij toe het aller dierbaarste wat wij bezitten.
23. Geheel onverwachts en voor ons véél te vroeg is door God thuisgehaald onze lieve mam en oma
24. Op een voor ons veel te vroeg moment heeft zijn Heer hem geroepen en opgenomen in Zijn Eeuwigheid, mijn zeer geliefde man en onze lieve zorgzame vader en opa
25. Haar aardse vlam is gedoofd. God heeft opgenomen in Zijn eeuwig licht onze lieve moeder en oma
26. Op  oktober  kwam er een einde aan het aardse leven van mijn lieve, dappere vrouw, onze fijne moeder
27. In liefde en vrede is van ons heengegaan
28. Heden overleed vredig
29. Heden is verheven tot heerlijkheid mijn/onze
30. De Here heeft tot Zich genomen mijn/onze.
31. Op de dag van de opstanding is rustig ingeslapen mijn/onze
32. In de Vrede van Christus en gesterkt door het H. Sacrament der zieken overleed mijn/onze
33. In de zekerheid van zijn geloof is overleden mijn/onze
34. In dankbaar gedenken vertrouwen wij aan God toe mijn/onze
35. Wij hebben aan Gods liefde moeten toevertrouwen mijn/onze
36. God heeft Thuisgehaald mijn/onze
37. Heden is in de volle overgave des geloofs ontslapen mijn/onze
38. Onverwacht heeft God tot Zich geroepen (genomen) mijn/onze
39. De Here heeft uit ons midden tot Zich geroepen (genomen) mijn/onze
40. In het volste vertrouwen dat God niets aan het toeval overlaat, is overleden mijn/onze
41. Na een leven vol liefde, goedheid, hartelijkheid heeft de Here plotseling tot Zich genomen mijn/onze
42. Verdrietig maar dankbaar dat hem verder lijden bespaard is gebleven, delen wij u mede dat in volle overgave is overgaan naar Gods Rijk …
43. Voorzien van het H. Sacrament der zieken hebben wij bedroefd afscheid genomen van mijn/onze
44. Heden is, na actief en intens te hebben geleefd, in de volle overtuiging van zijn/haar Heer en Heiland ontslapen/overleden mijn/onze
45. Met droefheid geven wij u kennis dat door zijn Schepper tot het Eeuwig Leven is geroepen
46. Na een bewogen leven, in groot Godsvertrouwen is overledene mijn/onze
47. Na een leven, rijk aan zegeningen is door God tot Zich geroepen mijn/onze
48. Op zijn tijd, doch voor ons onverwacht, heeft de Here tot Zich geroepen mijn/onze
49. Met intens verdriet namen wij kennis dat God, geheel onverwacht, tot Zich heeft genomen mijn/onze
50. In de rotsvaste overtuiging in een Leven na de dood en in de wetenschap dat zij/hij terugkeert naar haar/zijn Schepper en Verlosser is (onverwacht) overleden mijn/onze
51. Na een welbesteed leven, in dienst van God en de medemens, is in gelovig vertrouwen op de Heer, van ons heengegaan mijn/onze
52. Heden heeft de HEERE uit ons midden weggenomen, in volle zekerheids des geloofs, mijn/onze
53. Heden nam de Heer in Zijn eeuwige Heerlijkheid tot Zich, mijn/onze
54. Voor ons onverwacht, maar op Zijn tijd, heeft de Here tot Zich genomen mijn/onze
55. De Heer heeft verlost en Thuisgehaald Zijn kind, mijn/onze
56. Heden behaagde het de Heere plotseling uit ons midden weg te nemen mijn/onze
57. In Gods heerlijkheid opgenomen en wachtend op de nieuwe morgen is van ons heengegaan …
58. Op  oktober  is afgereisd naar het Eeuwige Oosten mijn/onze
59. Heden is opgenomen in een Hoger Leven mijn/onze
60. Onverwacht is van ons heengegaan naar zijn Vader mijn/onze
61. In zijn ondoorgrondelijke wijsheid behaagde het de Heere uit ons midden weg te nemen mijn/onze
62. In gelovig vertrouwen, dat hij/zij nu thuis is bij zijn en onze God, geven wij u kennis van het overlijden van mijn/onze
63. Bedroefd om zijn heengaan, maar met een dankbare herinnering aan de liefde die hij/zij
64. ons heeft gegeven, delen wij u mede dat in het volle vertrouwen op zijn Heer en Heiland van ons is heengegaan mijn/onze
65. Bedroefd om zijn/haar heengaan, maar dankbaar voor al het goede dat wij van hem/haar mochten ontvangen, geven wij u kennis dat, na te zijn voorzien van het Heilig Sacrament der zieken en in volle overgave aan de Heer, vredig van ons is heengegaan/is overleden mijn/onze
66. Heden is verheven tot heerlijkheid mijn/onze 
67. Heden werd, in alle rust en zekerheid van het geloof, door God tot Zich genomen mijn/onze
68. Na een intens, krachtig en bewogen leven heeft God tot Zich genomen mijn/onze
69. Nu hij/zij haar lijdensweg van de laatste tijd op aarde heeft mogen beëindigen is hij/zij
70. opgenomen in de heerlijkheid des Heeren. Op  oktober  is overleden mijn/onze
71. In Gods ontferming is opgenomen mijn/onze 
72. Met volledige overgave en vertrouwen in God is overleden mijn/onze
73. Bedroefd, maar oprecht dankbaar voor wat hij/zij tijdens zijn/haar leven voor ons heeft betekend, delen wij u mede dat mijn man/vrouw, onze vader/moeder en opa/oma op …jarige leeftijd van ons is heengegaan en zijn rust heeft gevonden bij zijn Lieve Heer.
74. In Gods ontferming is opgenomen mijn/onze 
75. Intens verdrietig en diep geschokt zijn wij dat de HEERE plotseling uit ons midden heeft weggenomen mijn/onze
76. In volle overgave aan God, de Almachtige, is in Christus, Gods Zoon, ontslapen mijn/onze
77. Na een arbeidzaam leven, heeft de hemelse Vader tot Zich genomen mijn/onze
78. Vandaag is naar zijn Vader gegaan mijn/onze
79. … is vredig ingeslapen, gesterkt door het H. Sacrament der zieken, in de leeftijd van … jaar.
80. Dankbaar wat hij/zij in zijn/haar lange leven voor ons en zovele anderen heeft betekend, delen wij u mede dat God tot Zich genomen heeft mijn/onze
81. Een vergevingsgezind, diep gelovig en trouw mens is van ons heengegaan.
82. Actief als hij was en tot het laatste moment aanwezig is … gesterkt door zijn geloof aan zijn laatste reis begonnen.
83. Na een periode van steeds toenemende belemmeringen van lichaam en geest is, in het geloof in Gods erbarmen, van ons heengegaan
84. Na een blijmoedig en dapper leven, vol liefde en warmte voor anderen, is in geloof en vertrouwen van ons heengegaan mijn/onze
85. Bedroefd delen wij u mede dat, voorzien van het Heilig Sacrament der Zieken, van ons is heengegaan mijn/onze
86. Bedroefd om zijn/haar heengaan, maar dankbaar voor al het goede dat wij van hem/haar mochten ontvangen, geven wij u kennis dat, na te zijn voorzien van het Heilig Sacrament der Zieken en in volle overgave aan de Heer, vredig van ons is heengegaan mijn/onze

1. Hierdoor vervullen wij de droeve plicht u te moeten berichten dat na een acht jaar durende ongelijke strijd, heden is overleden onze onvergetelijke
2. Temidden van haar kinderen is na een moedige strijd vredig ingeslapen
3. Heden is na een kortstondige ziekte rustig ingeslapen, toch nog onverwachts, onze lieve zorgende vader, groot- en overgrootvader
4. Moegestreden is overleden onze lieve moeder, groot- en overgrootmoeder
5. Intens verdrietig, maar dankbaar dat een verder lijden haar bespaard is gebleven, delen wij u mede / geven wij u kennis dat heden rustig van ons is heengegaan onze
6. Bedroefd, maar dankbaar voor alle liefde die zij ons schonk en de zorg waarmee zij ons omringde, geven wij u kennis dat na een langdurige ernstige ziekte, zacht en kalm van ons is heengegaan ons aller
7. Bevrijdend voor haar, zeer verdrietig voor ons, is het overlijden van mijn innig geliefde vrouw en onze ontzettend lieve mama
8. Met veel verdriet in ons hart willen wij u vertellen dat van haar pijn verlost is onze lieve
9. Intens verdrietig, maar met diep respect voor de geweldige strijd die zij heeft geleverd om bij ons te blijven, delen wij u mee dat rustig is ingeslapen,
10. Hoewel wij wisten dat er geen beterschap meer mogelijk was, valt het ons zwaar u te moeten meedelen dat wij na een moedig gedragen ziekte afscheid moeten nemen van mijn lieve man, onze lieve vader en opa
11. Na een moeizame strijd, maar met veel moed is uit ons midden weggegleden onze lieve
12. Met diepe bewondering en veel respect voor haar moedig gedragen ziekte en dankbaar voor alles wat zij tijdens haar leven aan ons heeft meegegeven, geven wij u kennis dat van ons is heengegaan mijn innig geliefde vrouw, onze zorgzame moeder en fantastische oma
13. Na een jaar van strijd tegen een slopende ziekte en na vele dappere ondergane behandelingen, is nu toch overleden
14. Met al zijn levenslust en wilskracht heeft hij deze strijd niet kunnen winnen. Na alle fijne jaren die wij met hem mochten beleven, hebben wij met veel verdriet afscheid moeten nemen van onze
15. Ze was zo moe, zo moe van het vechten, alles los te moeten laten. Gelukkig is … – omringd door haar dierbaren – heel zacht en rustig ingeslapen. We zullen haar als vrouw, moeder en mens heel erg missen.
16. Wij zijn er naar toegegroeid. Desondanks is het afscheid nemen voor ieder van ons moeilijk. Op .. oktober  is overleden
17. Bewonderenswaardig was haar levenskracht. Sterk was zij in haar strijd tegen de ziekte. Groot was haar liefde voor haar dierbaren. Nu is zij in rust van ons heengegaan.
18. Na een strijdlustig en moedig dragen van haar ziekte, was deze uiteindelijk toch sterker dan zijzelf.  Ondanks deze strijd is zij vredig, in het bijzijn van haar familie en vrienden, overleden.
19. Een ongelijke strijd tegen een ziekte waar niemand tegen kan blijven vechten. Ondanks het verdriet en de pijn is het ons samen gelukt op een goede manier afscheid van elkaar te nemen.
20. Na twee jaar vechten tegen kanker is, in de volle overtuiging dat ze naar een betere wereld gaat,  gestorven mijn lieve vrouw en onze lieve, zorgzame moeder
21. Ondanks haar intense wil om samen met ons verder te leven en voor ons te zorgen is van ons heengegaan mijn lieve vrouw en onze zorgzame moeder
22. Intens verdrietig, maar dankbaar dat hem een verder lijden bespaard is gebleven, heb ik afscheid genomen van mijn lieve en zorgzame man

1. Intens bedroefd geven wij u kennis van het toch nog onverwachts overlijden
2. Met verslagenheid delen wij u mede dat, op veel te jonge leeftijd, geheel onverwachts uit ons midden is weggenomen mijn dierbare man
3. Geheel onverwachts is in zijn vertrouwde omgeving overleden onze lieve
4. Er zijn geen tranen en woorden genoeg voor ons verdriet nu wij, geheel onverwachts, afscheid hebben moeten nemen van onze geliefde
5. Na een langzaam afnemende gezondheid is toch nog onverwachts van ons weggenomen mijn lieve man, onze vader, groot- en overgrootvader
6. Met grote verslagenheid delen wij u mede dat geheel onverwachts uit onze familiekring is weggenomen, na een werkzaam leven vol zorg, toewijding en liefde, mijn man onze pappa en opa
7. Na een leven van toewijding en zorg voor allen die hem lief waren is juist in de mooiste tijd van zijn leven geheel onverwachts van ons weggenomen
8. Met groot verdriet, maar tevens vervuld van mooie herinneringen, delen wij u mede dat na een veelbewogen leven toch nog onverwachts van ons is heengegaan mijn lieve
9. Bedroefd, maar dankbaar haar zolang met al haar vitaliteit en warmte bij ons gehad te hebben, geven wij u kennis van het onverwachts overlijden van 
10. Tot onze ontsteltenis ontvingen wij heden de droeve tijding van het plotseling overlijden van onze
11. Bedroefd, maar vol goede herinneringen aan de wijze waarop zij leefde en altijd raad schonk, geven wij u kennis van het geheel onverwachts overlijden
12. Geheel onverwachts is in zijn slaap overleden 
13. Ontsteld door het plotselinge ervan, maar dankbaar voor alles wat zij voor ons heeft betekend, delen wij u mede dat van ons is heengegaan ons aller 
14. Geheel onverwachts is, in de kracht van zijn leven en nog vol van plannen, aan zijn laatste reis begonnen
15. Geheel onverwachts is vandaag, na een leven dat getekend was door inzet en hartelijkheid voor ons allen die haar omringden, overleden
16. Op zaterdag  oktober  is midden uit het volle leven geheel onverwachts van ons heengegaan
17. Zeer bedroefd, maar met een onuitwisbare herinnering aan zijn leven, hebben wij geheel onverwachts afscheid moeten nemen van onze
18. Met grote verslagenheid delen wij u mede dat tijdens het uitoefenen van zijn geliefde hobby ons plotseling is ontvallen
19. Intens verdrietig zijn wij dat uit ons midden is weggerukt, na vele jaren van geluk, mijn lieve man, mijn geweldige levenskameraad en onze allerliefste pappa
20. We zijn verbijsterd maar het is waar, onze lieve moeder en lieve oma is er niet meer.
21. Ineens staat onze wereld stil. Onze rots in de branding, steun en toeverlaat blijmoedig en altijd recht door zee. Niet te bevatten, dat jij nu van ons heengaat, het leven nam je, als een vogel uit zijn vlucht mee. Plotseling ben je er niet meer.
22. Helemaal stil en verdrietig laten wij u weten dat … is overleden
23. Heden,  oktober , is onverwachts van ons heengegaan
24. Jouw leven moet ik loslaten, in mijn leven houd ik jou vast.

1. Met diepe droefheid en grote verslagenheid delen wij u mede dat, door een noodlottig ongeval, in de bloei van zijn leven van ons is heengegaan
2. Met zijn doorzettingsvermogen knokte hij zich steeds weer overal doorheen. Hij was met bruisende energie nog zoveel van plan … Door een auto-ongeluk is hij veel te vroeg uit ons leven weggerukt. Hij zal zijn plannen niet meer kunnen realiseren
3. Mateloos radeloos zijn wij nu onze lieve … ten gevolge van een ongeluk niet meer bij ons is.
4. Met grote verslagenheid delen wij u mede dat heden, ten gevolge van een noodlottig ongeval, uit ons midden is weggenomen onze zeer geliefde zoon
5. Tot ons onuitsprekelijk verdriet is door een verkeersongeluk overleden
6. Door een tragisch ongeval is op … jarige leeftijd uit ons midden weggenomen
7. Na een energiek leven vol aandacht, zorg en begrip voor ons en anderen, delen wij u mee, dat ten gevolge van een noodlottig ongeval uit ons leven is weggerukt, mijn lieve man en onze papa
8. Onze lieve mama en oma is er niet meer. Aan haar aardse leven is door een auto-ongeluk plotseling een einde gekomen. We zijn er kapot van. 
9. Met intens verdriet geven wij u kennis dat, na een dramatisch ongeluk, uit ons midden is weggerukt ons allerliefste
10. Heden is door een noodlottig ongeval onze lieve … abrupt van ons weggenomen. Ze wilde nog zoveel, we hebben geen woorden voor dit verdriet.
11. Na een droevig ongeluk ben je er opeens niet meer. Je was zo lief. Meer woorden kunnen wij niet vinden.
12. Door een noodlottig ongeval is van ons heengegaan onze lieve zoon en broer
13. Na een tragisch verkeersongeluk is plotseling uit ons midden weggerukt
14. Wij geven u kennis van het tragische overlijden van
15. Door een ongeval is uit ons midden weggevallen mijn/onze
16. Door een tragisch ongeval is ons plotseling ontvallen mijn/onze
17. Na een noodlottig ongeval nemen wij afscheid van mijn/onze
18. Verslagen geven wij u kennis dat ten gevolge van een noodlottig ongeval van ons is weggenomen mijn/onze
19. Onwezenlijk, oneerlijk, niet te begrijpen. Door een tragisch ongeval zijn wij … kwijtgeraakt.
20. Vol ongeloof en met ontzetting delen wij u mede dat na een noodlottig ongeval van ons is heengegaan mijn/onze
21. Verbijsterd en verdrietig geven wij u kennis dat, na een tragisch ongeval uit ons midden is weggenomen mijn/onze
22. Met verslagenheid en onuitsprekelijk verdriet geven wij u kennis dat, ten gevolge van een noodlottig ongeval, voor ons veel te vroeg en geheel onverwacht is heengegaan / is overleden mijn/onze
23. Met onbeschrijfelijk verdriet geven wij u kennis dat bij een noodlottig ongeval in … (plaats) om het leven is gekomen mijn/onze
24. Tot ons grote verdriet is, zeer onverwacht, door een noodlottig ongeval om het leven gekomen mijn/onze
25. Een noodlottig ongeval heeft een voortijdig einde gemaakt aan het leven van mijn/onze
26. Door een verkeersongeval is plotseling uit ons leven weggerukt mijn/onze
27. In de bloei van zijn leven en met grootse plannen voor de toekomst is na een tragisch ongeluk uit ons leven gerukt mijn/onze

1. Met respect voor zijn beslissing die hij/zij heeft genomen, geven wij diep geschokt kennis van het overlijden van mijn/onze
2. Het was helaas zijn eigen wens.
3. Vast besloten om niet meer verder te leven is, tot ons verdriet overleden/van ons heengegaan mijn/onze
4. Hij verkoos zijn eigen weg te gaan
5. In zijn/haar wanhoop koos hij/zij, op een moment van diepe eenzaamheid voor deze weg. Naast verdriet is plaats voor respect.
6. Na een moeilijke periode heeft afscheid van het leven genomen mijn/onze
7. Dit was jouw keuze, voor ons onbegrijpelijk. Van ons is heengegaan
8. … is er niet meer. Op zoek naar verlossing heeft hij/zij zijn/haar eigen keuze gemaakt.
9. Maandag heeft … besloten háár weg te gaan; een weg die haar meer en meer vertrouwd voorkwam en haar uiteindelijk de rust en stilte bracht waar zij zo naar verlangde.
10. Op  oktober heeft … een einde aan zijn leven gemaakt. Hij wilde niet meer. Wij hielden van hem en moeten verder.
11. Lieve papa, je hebt ons zo opeens verlaten. We hopen dat je nu gelukkig bent.

1. Dankbaar voor de, dikwijls gedurende vele jaren ondervonden vriendschap en sympathie, neem ik, nu ik aan het eind van mijn leven ben gekomen, bij deze afscheid van verwanten, vrienden en bekenden. Moge het u goed gaan.
2. Het is een groot voorrecht dankbaar op je leven te mogen terugzien en bewust afscheid te hebben kunnen nemen van dierbaren en vrienden.
3. Nu de tijd gekomen is, wil ik familie en vrienden van harte bedanken voor hetgeen zij voor mij hebben betekend. Het leven was boeiend door de vele snelle ontwikkelingen in de wetenschap, techniek en maatschappij – vaak verbazingwekkend, maar dikwijls ook verbijsterend. Het is voorbij. Aan alle lieve vrienden en familieleden een laatste groet. Geniet van het leven, wees goed voor elkaar.
4. Na een zeer bewogen leven heb ik deze wereld verlaten. Wat jullie rest zijn, naar ik hoop, dierbare
5. herinneringen.
6. Het leed is geleden. Als jullie dit lezen is mijn geest reeds onderweg naar het heelal. Treur niet te lang. Ik heb een fantastisch leven gehad en jullie hebben goed voor mij gezorgd. Neem de draad weer op en ga door. Maar sta af en toe even stil en draai je om en geniet van het uitzicht en hetgeen reeds is bereikt. Wees
7. tevreden en vervolg je doel.
8. Na een langdurige, ongeneeslijke ziekte heb ik … na bijna … jaar huwelijk afscheid moeten nemen van mijn man/vrouw, kinderen, aangetrouwde kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen.
9. De boom is gevallen. Ik zal jullie missen. Toch dankbaar geef ik jullie kennis van mijn overlijden.
10. Mijn laatste groet geldt hen die mij in mijn onvolmaaktheid hartelijkheid gaven en liefhadden.
11. Familie, vrienden en bekenden: heden ben ik heengegaan. Mijn bestaan was, mede dankzij uw aanwezigheid, een genoegen. Ik ben u daar erkentelijk voor. Het gaat u goed.
12. Na een intens en liefdevol leven dat in het teken stond van mijn man/vrouw, kinderen en
13. kleinkinderen neem ik, …, vredig afscheid van alles en iedereen die mij dierbaar waren.
14. Na een intens en liefdevol leven neem ik afscheid van iedereen die mij dierbaar was.
15. Omringd door liefde en dankbaar voor een boeiend leven, geef ik de Geest aan mijn Schepper terug.
16. Vanaf het moment dat ik geaccepteerd heb dat ik zou gaan sterven is de mooiste tijd van mijn leven begonnen. Zekerheid en rust zijn mijn deel geworden.
17. Dit leven, mij gegeven, was het waard te leven. Vrienden treur niet, nu is het terug gegeven; drink er één op het leven want het heden lacht en de toekomst wacht.
18. Zonder afscheid van jullie te nemen, ben ik met stille trom vertrokken.
19. Tot mijn grote verdriet heb ik mijn fantastische leven op moeten geven.
20. Voor de lange wandeling over de korte plank heb ik het roer zelf in handen genomen en ben van boord gegaan.

1.

We came to this world crying

with everybody around is smiling.

We leave this world smiling

with everybody around us crying.

 

2.

De strijd is gestreden

jouw pijn is voorbij.

Ik probeerde te helpen

maar stond er zo machteloos bij.

Je vechtlust was enorm

je werd alleen zo moe.

Onze liefde is voor eeuwig

in mijn hart neem ik je overal mee naar toe.

 

3.

Ik lig alleen maar stil…

Ik weet alleen het Licht

van wonder boven wonder.

Ik weet alleen maar alles

wat ik weten wil…

 

4.

 Vele fijne herinneringen

verzachten onze smart

voorgoed uit ons midden

maar altijd in ons hart.

 

5.

Je moeder blijft je moeder

zo eigen en vertrouwd.

Je wilt haar niet graag missen

omdat je van haar houdt.

Maar eens dan komt de dag

dat je haar moet laten gaan.

Je verstand zegt dat het goed is

maar in je ogen blinkt een traan.

 

6.

Mijn tranen vallen op jouw koude handen

wanneer ik naar je kijk.

Telkens denk ik aan die handen

nooit meer binnen … handbereik.

Dag, lieve ma.

 

7.

Opgewekt en zorgzaam,

nooit klagend,

altijd stil dragend.

Moedig ging je door, steeds weer,

tot op het laatste moment,

je kon niet meer

 

8.

De tijd sterft niet

Mijn tijd is nu verleden tijd

Kijk af en toe eens om

Ween niet, maar lach

Want de tijd is al zo kort

 

9.

Ik heb een steen verlegd in een rivier op aarde

Het water gaat er anders dan voorheen.

De stroom van een rivier hou je niet tegen

Het water vindt er altijd een weg omheen

Misschien eens gevuld door sneeuw en regen

Neemt de rivier mijn kiezel met zich mee

Om ‘m dan glad en rond gesleten

te laten rusten in de luwte van de zee.

Ik heb een steen verlegd in een rivier op aarde

Nu weet ik dat ik nooit zal zijn vergeten

Ik lever het bewijs van mijn bestaan

Omdat door het verleggen van die ene steen

De stoom nooit meer dezelfde weg zal gaan.

– Bram Vermeulen

 

10.

Een reiziger die de avonturen

niet uit de weg ging

en daardoor de jongen bleef

die hij altijd was.

 

11.

Ik had het leven lief

de mensen en de dieren

de zeeën en rivieren

de bergen en de dalen

de warme zonnestralen

en valt het doek dan dicht

nog even op het leven

een laatste glas geheven

ik had het leven lief

 

12.

En nu ik dood ga

treur dan niet

ik ben niet echt dood

moet je weten.

’t Is maar stof dat ik achterliet

Dood ben ik pas

Als iedereen mij is vergeten.

 

13.

Onze weg voert niet over zacht gras,

maar over een bospad vol stenen.

Maar hij voert omhoog,

Voorwaarts naar de zon.

 

14.

If tears could build a stairway

And memories a lane

I’d walk right up to heaven

And bring you home again.

15.

Langzaam zie ik hen gaan

Die ik nog bij mij had,

De bocht om van het pad.

Van goud doorschenen stof,

Dan wordt het in het hof

Nog stiller dan voorheen.

De liefsten – één voor één.

– Ida Gerhardt

 

16.

Ik ben in jou: de liefde

Ik ben voor jou: de ander

Jij bent voor mij: de aarde

Die ik liefheb

Als geen ander

 

17.

Misschien is liefde voor een deel:

Leren loslaten,

Weten wanneer het tijd is

 

18.

Afscheid te nemen.

Je niet door gevoelens laten belemmeren

Om dat te doen

Wat waarschijnlijk op de lange duur

Het best is voor degenen die ons lief zijn.

 

19.

En nu nog maar alleen

het lichaam los te laten –

de liefste en de kinderen te laten gaan

alleen nog maar het sterke licht

het rode, zuivere van de late zon

te zien, te volgen – en de weg te gaan.

Het werd, het was, het is gedaan.

– Vasalis

 

20.

Zijn werk, zijn kracht,

Zijn interesse voor het leven,

Zijn moed zo sterk,

Hij heeft er alles voor gegeven.

 

 21.

Als je ouder wordt en niet meer weet waar je bent

Als je mensen ziet maar ze niet echt meer herkent

Als je toch blijft strijden om bij ons te leven

Dan hopen wij dat je nu de rust is gegeven.

 

22.

De gloed van de avond,

het zonlicht verdwijnt,

wij lopen nu allen

in jouw licht dat schijnt.

 

 

23.

Elk afscheid is de geboorte

van een herinnering

 

24.

Stil ben je van ons heengegaan,

Je hebt altijd voor ons klaargestaan.

Geborgenheid en liefde heb je gegeven,

Zo was je hele leven.

Je was een schat voor ons allen,

Je te moeten missen zal ons heel zwaar vallen.

 

25.

Denk niet het is maar om het even

Dat je dit leven, leven mag

Leef het leven door te leven

Geniet het leven, iedere dag.

 

26.

Strooi uit mijn as

voor alle winden,

dat wat mijn lichaam was

de weg kan vinden

naar alles wat het eens beminde,

naar wolk en zee

en zich daarmee verbinden

 

27.

Als leven lijden wordt, is sterven een gewin.

 

28.

Sterven in vrede is:

Met een gerust hart je ogen sluiten.

 

29.

Als je geen dromen meer hebt

en geen speelse gedachten,

is je leven voorbij.

 

30. Hand in hand zijn wij gegaan

tot aan de drempel.

Moegestreden, maar omringd door onze

liefde, ben je moedig en dapper van ons

heengegaan.

 

31.

Ze zijn ons maar geleend

de mensen en de dingen.

Wat blijft zijn de mooie herinneringen.

 

32.

Een hoge kreet trekt scherp zijn zilver oor.

Dan gaat de vogel in de nacht teloor.

Ik ben ontwaakt. Gij hebt mij opgeroepen.

En ademloos volg ik uw lichtend spoor.

33.

Zijn/haar ogen, oren en hart

waren dag en nacht, jaar na jaar,

gericht op het geluk van anderen.

 

34.

Ik zit en ik dacht

Ik zit en ik wacht

Nu ben ik het wachten moe

En sluit met een glimlach mijn ogen toe.

 

35.

Maar de herinnering is warm,

want sterft een mens,

gedachtenis blijft leven

in ons, altijd.

 

36.

Nu vader er niet meer is

resteert alleen de herinnering

maar die is zo geweldig dat hij daarin

voor ons blijft leven.

 

37.

Zoveel gedaan

Zoveel gegeven

Zoveel gekregen

Een bijzondere man/vrouw …

 

38.

Hij/zij was er altijd

voor iedereen

met raad en daad

nog zoveel te doen

zoveel te geven

nog niet klaar

in dit leven …

 

39.

Leef met de gedachte

dat het begin geen einde is,

maar het einde

het begin van alles is.

 

40.

Moeder zijn is alles geven

Zorg en lijden

Liefde en Leven.

Moeder zijn is alles derven

Alles … en tevreden sterven.

 

41.

Hij hield van het leven

Ondeugd was zijn/haar grootste deugd

Zijn/haar levenslust eindeloos.

 

42.

Hij was voor ons:

een kameraad en echtgenoot

een vriend en vader

een speelmakker en opa

maar bovenal een goed en integer mens.

 

43.

Heel bijzonder, heel gewoon

Gewoon een heel bijzondere man/vrouw.

 

 44.

Je gaf me je liefde bezorgdheid en trouw

Ik heb genoten van die jaren met jou.

Ik weet dat het jou ook goed heeft gedaan,

naar ik zal je missen bij het verder gaan.

 

45.

De zon in het oosten gerezen,

daalt in het westen neer.

Er valt geen scheiding te vrezen

de zon keert altijd weer.

Als onder de sterren in het westen

ons leven is volbracht,

zegt ook het land in het oosten

zijn kinderen goede nacht.

 

46.

‘n Weg gaat altijd ergens naar toe,

zelfs een doorlopende weg.

En bij het laatste karrenspoor

Eindigt de wereld nog niet.

47.

Als ik soms denk aan het land in de tropen

waarin ik mijn jeugd heb doorgebracht

dan gaat er diep in mijn hart iets open,

dat op het licht van de zon heeft gewacht.

Dan ben ik bij hen, die mij hebben omgeven,

met de kleur en de stijl van het oosterse leven.

Ik hoor de muziek van de gamelan

en kijk weer terug op de slametan.

 

48.

Belangrijk is niet de weg die je gaat

maar het spoor dat je achter laat.

 

49.

Je was een man van weinig woorden.

Duidelijk herkenbaar voor degenen die bij je hoorden.

Een man, vader, opa waarop je kon bouwen,

met een woord waarop je kon vertrouwen.

Achter je ligt een leven van werken en plicht

en juist dát bepaalde in alles jouw gezicht.

Zo bescheiden als je hebt geleefd

zo bescheiden ben je ook gestorven.

 

50.

Wie voor zichzelf leeft, leeft maar half;

hij/zij leefde voor anderen.

 

51.

Naar menselijke maat tekort,

de jaren van zijn/haar leven,

maar wat heeft hij/zij in weinig tijd

ons mateloos veel gegeven.

 

52.

Het zijn kleine dingen die ik achterlaat

voor mijn beminden.

Grote dingen zijn voor iedereen.

53.

Er is een vaste wet in ons leven

Als de ene deur voor ons sluit,

gaat een ander open.

 

54.

Als ik dood ga, hoop ik

dat jij erbij bent

dat ik je aankijk

dat jij naar mij kijkt

dat ik je hand nog voelen kan.

Dan zal ik rustig doodgaan

Dan hoeft niemand verdrietig te zijn

Dan ben ik gelukkig.

 

55.

Mijn avond gaat vallen, het wordt kil om mijheen.

Straks moet ik vallen en laat jullie alleen.

Vergeving voor fouten en voor wat mis is gegaan

Maar kom in mijn nacht dicht om mij staan.

De tranen in mijn ogen doen niet zo zeer

Als jullie mij troosten voor de laatste keer.

 

56.

‘t Verlies was er al voor het einde

De rouw al eer het afscheid kwam,

Toen die ellendige verwarring

bezit van je gedachten nam.

Wij voelden mee, je stil verdriet

Nu rouwen wij, doch treuren niet.

 

57.

‘t Liefste wat ik heb bezeten,

jaren de spil van mijn bestaan.

Vraag mij niet dit te vergeten

en gewoon weer door te gaan.

 

58.

De mensen van voorbij

Zij worden niet vergeten

De mensen van voorbij

Zijn in een ander weten.

Bij God mogen zij wonen

Daar waar geen pijn kan komen.

De mensen van voorbij

Zijn in ‘t licht, zijn vrij.

 

59.

Hoe vruchteloos is het zoeken naar een zin

Naar een zin die omschrijft wat wij nu voelen.

Woorden zeggen niet wat wij bedoelen

Bij zoiets zwaars als dit begin.

 

60.

Wij vermoeden dat het daar fijn is.

En als wij ongelijk hebben

dan weten wij zeker dat jij

er voor zorgt dat het er fijn wordt

 

61.

Er zijn geen woorden voor een zieke

van wie je weet hij/zij redt het niet.

Je streelt zijn/haat wang, je ziet zijn/haar ogen,

je bent bevangen door verdriet.

Toch ben je dankbaar voor het einde

dat na zoveel moedig strijden kwam,

omdat het niet alleen zijn/haar leven

maar ook zijn/haar lijden overnam.

 

62.

Voorgoed uit ons midden

maar niet uit ons hart.

 

63.

De wil was er nog, de kracht niet meer.

 

64.

Als tranen een trap kunnen bouwen

en herinneringen een brug

Dan klommen wij hoog naar de hemel

en nemen wij je gewoon mee terug.

 

65.

Ik heb een gezicht van het verleden

en een gezicht van de toekomst.

En elke keer als ik in de spiegel kijk

schemert het gezicht van de toekomst.

 

66.

Als ik geroepen word om te gaan

laat mij dan nog even blijven staan.

Om nog éénmaal te kijken en te luisteren

naar wat ik zo intens heb liefgehad.

 

Achter je ligt een leven van werken en plicht

en juist dat bepaalde in alles jouw gezicht.

Flink was jij je hele leven,

moedig ben je tot het einde gebleven.

Flink wil je nu dat wij zullen zijn

maar afscheid nemen van jou doet zo’n pijn.

 

68.

Ik denk aan je terug in stralende zon,

hoe het was toen je alles nog kon.

Een geest zo sterk als een beer,

een lichaam uiteindelijk toch te teer.

Een vrijheid niet te evenaren,

een wilskracht niet te bedaren.

een vechtlust niet te temmen.

 

69.

Het laatste beetje is nu op,

veel was er te verduren.

Het kaarsje is nu opgebrand.

Voor wie het aangaat is ‘t niet erg.

Zij heeft zich moegestreden.

70.

Achter de heuvels ligt een land

waar alle mensen zingen.

Je kan daar echter, naar men zegt,

niet zomaar binnendringen.

Men wordt er opgenomen in ‘t licht

met liefdevolle handen,

het is dan ook het zonnigste land

van alle zonnige landen.

 

71.

Wat was je sterk en arbeidzaam

Steeds heb je voor iedereen klaargestaan

Flink was jij je hele leven

Moedig ben je tot het eind gebleven

Flink wil je nu dat wij zullen zijn

Maar het afscheid nemen doet zo’n pijn

 

72.

En telkens zullen wij je tegenkomen.

Zeg nooit: het is voorbij.

Slechts je lichaam werd ons ontnomen,

niet wie je was en ook niet wat je zei.

 

73.

Iedere moeder is uniek:

Zij was dat heel speciaal

 

74.

De tijd sterft niet

Mijn tijd is nu verleden tijd

Kijk af en toe eens om

Ween niet, maar lach

Want de tijd is al zo kort.

 

75.

Veel mooie herinneringen

verzachten ons verdriet.

Voorgoed uit ons midden,

voor altijd in ons hart.

 

76.

Laat het verleden los,

droom niet over de toekomst,

hecht niet aan het moment.

Steek over naar de andere kan van de rivier

waar leven en dood niet langer bestaan.

 

77.

Als je je voet op de andere oever zet

En het blijkt de hemel te zijn

Als je dan door een hand wordt aangeraakt

En het blijkt een bekende hand te zijn

Als je dan muziek hoort

en het blijkt bevrijding te zijn

Dan ben je niet heengegaan

Maar naar huis gegaan.

 

78.

Je zag ons niet meer

maar wij zagen jou

Je voelde ons niet meer

maar wij voelden jou

Hoe jij zo mooi

bij ons lag

Vergeten wij nooit

al was het slechts één dag.

 

79.

Je was zo moe, je hebt je strijd gestreden.

Al je zorgen en verdriet behoren nu tot het

verleden.

 

80.

Waarom al dat vechten?

Waarom al die pijn?

Je wilde hier niet weg,

je wilde bij ons zijn.

De strijd was oneerlijk

en geheel niet terecht.

Je wilde nog graag verder,

maar verloor dit gevecht.

 

81.

Het leven is als een bloem

Op het eind gaat hij verwelken

De herinnering aan de mooie bloem blijft

En het zaadje door de wind meegenomen,

zorgt dat de bloem elders weer tot leven komt.

 

82.

Langzaam vervagen herinneringen

gleden gedachten weg

en nam je afscheid van ons

Nu nemen wij afscheid van jou.

 

83.

En nu is het einde in zicht

nu ben ik bang, hoe zal het zijn?

nu wordt ik bescheiden en zo klein

blijf duisternis of wordt het licht?

Toen hoorde ik een stem: o mens

ik ben je immers voorgegaan

je komt daar niet alleen te staan

bij het overschrijden van die grens.

 

84.

En nu nog maar alleen

het lichaam los te laten –

de liefste en de kinderen te laten gaan

alleen nog maar het sterke licht

het rode, zuivere van de late zon

te zien, te volgen – en de weg te gaan.

Het werd, het was, het is gedaan.

– Vasalis

85.

Zwaar werden de dagen

en lang duurde de nacht

Hoe moeilijk is het vechten

bij het ontbreken van kracht

Maar ondanks je verlies

van de strijd om het leven

Heb je ons door jou steun en geloof

een mooie nalatenschap gegeven.

 

86.

En als ik dood ben treur dan niet

ik ben niet echt dood moet je weten

het is mijn lichaam dat ik achter liet

dood ben ik pas als jij me bent vergeten

– Bram Vermeulen

 

87.

Kussen is het eerste tere spel

waar we ‘t grote leven mee begroeten.

Kussen is het allerlaatste vaarwel

van de mensen als ze sterven moeten.

– Alice Cahon

 

88.

Een mengeling van pijn en tranen

slechts af en toe een sprankje hoop

gedreven door een sterke wilskracht

hoewel het onheil nader sloop.

Je gedachtenis zal immer blijven

te vroeg ben je van ons heengegaan

we houden van je en zijn je dankbaar

voor alles wat je hebt gedaan.

 

89.

We hielden innig van je

echtheid en waarheid

mens zonder franje

ondanks alles ben je

op zo’n verlies nooit voorbereid

 

90.

Midden in ‘t leven

nog zoveel te geven

ideeën en plannen te over

in één keer voorbij

voor ons was je een kei

enig in zijn soort

we zetten ons leven

in jouw gedachten voort.

 

91.

We staan niet altijd stil

bij het woord “samen”

maar het is een groot gemis

als “samen” uit je leven is

 

91.

Soms horen mensen duidelijk bij elkander

je kunt het zien – die twee dat is een paar

de een is wel de één, maar óók de ander

soms horen mensen zichtbaar bij elkaar.

 

92.

een geest zo sterk als een beer

een lichaam uiteindelijk toch te teer

een wijsheid niet te evenaren

een wilskracht haast niet te bedaren

een vechtlust bijna niet te temmen

alleen iets bovenmenselijks kon dit remmen.

 

93.

als een bloem zo is ‘t leven

‘t begin is teer en klein

de één die bloeit uitbundig

de ander geurt heel fijn

sommige bloemen blijven lang

weer anderen blijven even

vraag niet bij welke bloem je hoort

dat is ‘t geheim van ’t leven

 

94.

Veel heb je ons gegeven,

veel heb je voor ons betekend.

Plotseling uit ons leven gedreven,

blijf je in onze harten leven.

 

95.

Waarom zijn er zoveel vragen

Waarom is er zoveel pijn

Waarom zijn er zoveel dingen

Die niet te begrijpen zijn.

 

96.

Groot was zijn/haar liefde.

Groot is het verdriet.

Prachtig zijn de vele mooie herinneringen.

 

97.

Voor mij is het niet erg meer.

Daarvoor is het verleden.

Wel voor jullie die ik achter liet

Vaarwel en wees tevreden.

 

98.

Het is voor ons maar geleend,

de vele mooie dingen.

Ons onbetwistbaar eigendom

zijn de herinneringen.

 

100.

Het is voorbij de dag is om

Ik heb mijn taak gedaan

Voorbij de ondergaande zon

hoor ik mijn uur slaan

Je ziet me bij een rotsblok

in de schaduw op de grond

Je vindt me in een sneeuwvlok

die dwarrelt in het rond

of wenk me in de stilte

en luister naar de wind

Je zult mij altijd horen

in de rust die ik nu vind.

101.

Zwaar werden de dagen,

bang voor de nacht

Hoe moeilijk is het vechten bij het

ontbreken van kracht

Maar ondanks je verlies van de strijd om het leven

Zijn wij dankbaar dat je nu eindelijk

rust hebt gekregen.

 

102.

Hand in hand zijn wij gegaan

tot aan de drempel.

 

103.

Moegestreden, maar omringd door onze liefde

ben je moedig en dapper van ons heengegaan.

 

104.

Een vechter, zoals wij van je gewend waren

tot op het laatste moment.

Je was een man van weinig woorden,

duidelijk herkenbaar voor degenen

die bij je hoorden.

Een man, vader en opa waar je op kon bouwen

met een woord waarop je kon vertrouwen.

Achter je ligt een leven van werken en plicht

en juist dat bepaalde in alles jouw gezicht.

Zo bescheiden ben je gestorven.

 

105.

Strooi uit mijn as

voor alle winden.

Dat wat mijn lichaam was

de weg kan vinden, naar alles

wat het eens beminden,

naar wolk en zee

en zich daarmee verbinden.

 

106.

Zij hield zó van het leven

Zij had nog zoveel te geven

Zij wrong zich in alle bochten

Heeft tot het uiterste gevochten

Rust nu maar uit, lieve ….

Je hebt je strijd gestreden

In een wereld zonder pijn

Hopen wij dat je gelukkig zult zijn

In onze herinnering zul je altijd blijven leven

Jij die zoveel van jezelf hebt gegeven.

 

107.

No matter how far away

No matter how far apart

To us you will always stay

For ever close in our heart

 

108.

Zijn/haar laatste woorden waren:

“Het is goed zo”

Moe, maar voldaan

heeft hij/zij ons losgelaten.

 

109.

Is het leven niet mooi,

maar ‘t gaat wel snel voorbij

als ik kijk naar foto’s over vroeger van mij.

Ik ging reizen en wandelen overal heen

en kende geen moeheid, zo het scheen …….

 

110.

Wij weten niet wat komen gaat,

Wij tasten in de toekomst

Bang voor wat ons overkomen kan.

U houdt ons vast,

U richt ons op

Als wij struikelen en vallen

U weet een weg

Altijd.

 

111.

Zover we konden zijn we met je gegaan.

De laatste fase moest je alleen doorstaan.

Moeder, je was een schat voor ons allen.

Je te moeten missen zal ons zwaar vallen.

Diep trots zijn we zo’n moeder te hebben gehad.

Je blijft altijd bij ons, diep in ons hart.

 

112.

Zijn stoel is leeg

Zijn stem is stil

Wie hem heeft gekend

weet wat dat zeggen wil

 

113.

Je hebt iemand nodig

stil en oprecht

die als het erop aankomt

voor je bidt of voor je vecht.

Pas als je iemand hebt

die met je lacht en met je grient,

dan pas kan je zeggen

ik heb heb vriend.

Toon Hermans

 

114.

De bomen komen uit de grond

en uit hun stam de twijgen

en ied’reen vindt het heel gewoon

dat zij weer bladeren krijgen.

We zien ze vallen op de grond

en dan opnieuw weer groeien

zo heeft de aarde ons geleerd

dat àl wat sterft zal bloeien

 

115.

Flink was je je hele leven,

tot het einde moedig gebleven.

Flink wil je dat ook wij zullen zijn

maar het afscheid doet zo’n pijn.

 

116.

Zij zag het leven in vrolijk licht

zij was de zon, een bloem, een vriendelijk gezicht.

Zij deelde ons haar geluk hier op aarde,

zij hecht aan het leven zoveel waarde.

Nu is zij van ons heengegaan,

maar laat ons niet met lege handen staan.

Haar lach en blijdschap zullen verder leven,

Mam, bedankt voor alles wat je hebt gegeven.

 

117.

Nu moet ik verder zonder jou.

Jouw stem zal ik nooit meer horen,

nooit meer je arm om mij heen.

Ik voel mij zo hopeloos alleen.

De mooiste herinnering zal zijn

ons leven samen …dat was fijn.

 

118.

Nu heb je vrede, je ogen zijn geloken

onze sterke draad zal nooit worden verbroken.

 

119.

Langzaam zie ik hen gaan

die ik nog bij mij had,

de bocht om van het pad.

Wat gouddoorschenen stof

dan wordt hen in het hof

nog stiller dan voorheen.

De liefsten, Eén voor één.

 

120.

Stil ben je van ons heengegaan

Je hebt altijd voor ons klaargestaan

Geborgenheid en liefde heb je ons gegeven

Zo was je hele leven

Je was een schat voor ons allen

Je te moeten missen zal ons heel zwaar vallen.

 

121.

Zijn/haar lichaam heeft verloren

Zijn/haar liefde heeft gewonnen

Zijn/haar levenskracht was overweldigend

Wij zullen hem,/haar nooit vergeten.

 

122.

Een nieuw begin,

Alleen maar licht en liefde

En geen zorgen,

Een mooie reis.

 

123.

Er is niets dat moeilijker is

Dan de dingen te wensen en

Te aanvaarden zoals ze zijn.

Wij ragen allemaal “Waarom?”

Het antwoord verstilt

Daar geen antwoord is.

 

124.

Wie zich bewust is van de onbestendigheid en zich

Tevens realiseert, dat het bestaan van de mens

Enorme mogelijkheden biedt, die beseft dat hij

Geen tijd te verliezen heeft.

 

125.
Langzaam ben je van ons weggegleden,
elke dag een beetje meer.
Telkens werd je weer iets ontnomen,
de papa/mama van vroeger was je niet meer.
Wij zagen heel goed je stille verdriet
maar helpen konden wij je niet.
Het is een gemis, een stille pijn,
dat je nooit meer bij ons zult zijn.

126.
Ons moedertje-lief is niet meer.
Haar geest was nog helder,
Maar haar lichaam kon niet meer.

127.
He was my North, my South, my West
My working week and my Sunday rest
My noon, my midnight, my talk, my song
I thought that it would last forever
I was wrong

128.
Sterven doe je niet ineens
maar af en toe een beetje
en alle beetjes die je stierf
‘t is vreemd, maar die vergeet je
‘t is je dikwijls zelf ontgaan
Je zegt: ,,Ik ben wat moe’’.
Maar op een keer
dan ben je aan je laatste beetje toe.

129.
Herinner mij
maar niet in sombere dagen
herinner mij in stralende zon
hoe ik was, toen ik alles nog kon.

1. Voor de wijze waarop u hebt meegeleefd tijdens de ziekte en na het overlijden van … zeggen wij u hartelijk dank.
2. In de afgelopen weken hebben we gemerkt dat velen met ons mee voelden toen … zo plotseling overleed.
3. Voor alle blijken van meeleven willen wij u hartelijk danken. Daar het niet mogelijk is om u allen persoonlijk te bedanken voor de steun en belangstelling na het overlijden van onze … betuigen wij u hiermee onze oprechte dank.
4. Het heeft ons bijzonder gesterkt en getroost, dat u zich allen zo betrokken voelde bij dit grote verlies. Moge … lang in ons aller herinnering blijven voortleven.
5. Na het overlijden van … mijn man en onze papa, op  februari , willen wij iedereen hartelijk bedanken voor alle reacties. De belangstelling was overweldigend en hartverwarmend. Het doet ons goed om te weten dat … door zo velen werd gewaardeerd om wie hij was.
6. Graag willen we u dankzeggen voor het medeleven, de bloemenhulde en de troost die we mochten ontvangen na het overlijden van onze lieve … Helaas is het voor ons onmogelijk om een ieder persoonlijk te bedanken voor het warme medeleven dat wij hebben ondervonden na het overlijden van mijn lieve man en onze vrolijke vader … Daarom willen wij op deze manier laten weten dat uw aanwezigheid, de bloemen, de vele lieve brieven en kaarten ons erg goed gedaan hebben en een grote steun voor ons zijn.
7. Na het overlijden van mijn lieve man, onze vader en opa … was het fijn om te merken dat ook in verdrietige tijden er zo velen waren die met ons meeleefden. Graag willen wij u hiervoor hartelijk bedanken. Het was voor ons een grote troost te merken hoe velen hem als een goed mens hebben leren kennen en waarderen. Moge hij zo in onze herinnering voortbestaan.
8. Dat zo velen geraakt zijn door het overlijden van mijn lieve vrouw en onze fantastische moeder … heeft ons diep ontroerd. Wij willen u dan ook graag bedanken voor alle belangstelling en meeleven, zowel tijdens haar ziekte als na haar overlijden.
9. Hierbij willen we iedereen bedanken voor alle kaarten, brieven en bloemen, telefoontjes, steun en warmte na het moeilijke verlies van onze lieve …
10. Het doet nog steeds zoveel pijn … maar de grote belangstelling, in welke vorm dan ook, die wij van zeer velen mocht ontvangen na het overlijden van mijn lieve man, onze vader en opa … maakt het verdriet dragelijker. Onze hartelijke dank daarvoor.
11. Het is ongelooflijk stil en leeg, maar mooi zijn de herinneringen aan mijn lieve vrouw, … Voor de vele blijken van belangstelling en medeleven in welke vorm dan ook, ondervonden na het plotseling overlijden, betuigen wij onze oprechte dank.
12. We missen mijn lieve man, onze onvergetelijke vader en opa … nog elke dag van de week, maar gesteund door de warmte van onze familie, vrienden en kennissen proberen wij met ons leven verder te gaan. We hadden graag eenieder persoonlijk bedankt voor het medeleven in ons verdriet, maar om niemand te vergeten doe ik dit, namens mijn kinderen en kleinkinderen, op deze wijze.
13. Diep getroffen zijn wij door de overweldigende belangstelling, in welke vorm dan ook, welke wij hebben ondervonden, zowel tijdens het ziek-zijn als na het overlijden van mijn allerliefste vrouw en onze liefste moeder. Hiervoor onze oprechte dank. Hoewel de grote leegte en het gemis blijven, doet het ons goed te weten dat … niet alleen voor ons, maar ook voor anderen veel heeft betekend.
14. Bedankt lieve mensen voor alle steun en meeleven die onze kant op kwam na het zo plotseling overlijden van … Het geeft ons de kracht, de verpletterende werkelijkheid te weerstaan.